Flora e fauna
Flora e fauna na Praia de As Catedrais
Descobre a extraordinaria biodiversidade que alberga a contorna de As Catedrais. Este espazo natural protexido é fogar de hábitats únicos e especies fascinantes que atoparon nos seus cantís, brezales e augas mariñas un refuxio privilexiado.
Xeoloxía e xeomorfoloxía da praia
Na ZEC (Zona de Especial Conservación) de As Catedrais atópanse 21 tipos de hábitats naturais, dos cales 6 son considerados prioritarios. Destacan os brezales húmidos atlánticos de Erica ciliaris e Erica tetralix, e os brezales secos atlánticos costeiros de Erica vagans, un ecosistema do que o 24% da súa extensión mundial se localiza no litoral galaico-asturiano.
A auténtica xoia botánica de As Catedrais é a Limonium dodartii, coñecida como “acelga salgada”, un endemismo atlántico catalogado como en perigo crítico / en perigo de extinción no Atlas e Libro Rogo da Flora Vascular Ameazada de España e no CGEA, 2007 respectivamente. Tamén destacan outras especies adaptadas ás duras condicións costeiras, como a Armeria pubigera, popularmente chamada «herba de namorar», e a Angelica pachycarpa, que engaden valor a esta singular contorna natural.
Acelga salada (Limonium dodartii)
Herba de namorar (Armeria pubigera)
Angelica pachycarpa
Fauna
As aves son as grandes protagonistas de As Catedrais. Entre as especies máis emblemáticas destacan o ostrero euroasiático (Haematopus ostralegus) e o corvo mariño moñudo (Phalacrocorax aristotelis), ambas catalogadas como vulnerables no Catálogo Galego de Especies Ameazadas.
Durante o inverno, é posible observar aves limícolas como os vuelvepiedras (Arenaria interpres) e o correlimos escuro (Calidris maritima), ademais de especies migradoras como alcatraces, pardelas e negrones.
Ostrero euroasiático (Haematopus ostralegus)
Cormorán moñudo (Phalacrocorax aristotelis)
Vuelvepiedras (Arenarioa interpres)
No terreo dos mamíferos, a londra (Lutra lutra) destaca pola súa rara adaptación ao medio costeiro, mentres que os golfiños mulares (Tursiops truncatus) son visitantes habituais das augas que rodean o litoral.
As charcas de auga doce, aínda que escasas, albergan pequenas poboacións de anfibios ameazados como a ranita de San Antón (Hyla molleri). Entre os réptiles, o lagarto verdinegro (Lacerta schreiberi) é o habitante máis característico dos brezales, adaptándose perfectamente a esta contorna atlántica.